Το Doberman:Περιγραφή πρότυπο.

Χώρα καταγωγής: Γερμανία

Εφαρμογή - (Χρησιμότης): Σκύλος συντροφιάς, Προστασίας και εργασίας.

Κατάταξη Στην Δ.Κ.Ο.: Ομάδα 2 ( Τύπου Πίνσερ και Σνάουτσερ - τύπου Μολοσσοειδών και σκύλοι Ελβετικού ορεσιβίου και φύλαξη βοοειδών.

ΤΜΗΜΑ 1 ( Τύπου Πίνσερ και Σνάουτσερ ) υπόκειται σε εργασία.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Το Ντόμπερμαν είναι η μόνη Γερμανική φυλή που φέρει το όνομα του πρώτου γνωστού δημιουργού – εκτροφέα της, Φρειδερίκου Λούης Ντόμπερμαν (02.01.1834 – 09.06.1894).

Πιστεύεται ότι υπήρξε φοροεισπράκτορας, διαχειριστής προϊόντων υπολείμματα ζώων σε σφαγεία και κατά καιρούς περισυνέλλεγε νόμιμα αδέσποτους σκύλους.

Απ αυτά τα ζώα εξέτρεφε όσα ήταν ιδιαίτερα έξυπνα. Το σπουδαιότερο ρόλο στην ανάπτυξη της φυλής του Ντόμπερμαν έπαιξαν ασφαλώς οι «σκύλοι του χασάπη» όπως τους ονόμαζαν οι οποίοι με τα τότε δεδομένα μπορούν να θεωρηθούν ήδη ως μια σχετικά αμιγής φυλή. Αυτοί οι σκύλοι ήταν ένα είδος προγόνου του σημερινού Ροτβαιλερ, αναμεμειγμένοι με ένα τύπο ποιμενικού που υπήρχε στην "Θουριγγία" και ήταν μαύροι με σημάδια πύρινα της σκουριάς κος Ντόμπερμαν εξέθρεψε σκύλους με αυτήν την ανάμειξη στην δεκαετία του 1870. Έτσι πέτυχε την "φυλή του" με σκύλους όχι μόνο επαγρυπνείς, εργασίας αλλά και ιδιαίτερα προστατευτικούς και για τον άνθρωπο και για τον χώρο.

Οι σκύλοι αυτοί συχνά χρησιμοποιούντο ως φύλακες κοπαδιών και ως σκύλοι της αστυνομίας .Η εκτεταμένη χρησιμοποίηση τους αυτή από την αστυνομία οδήγησε στο παρατσούκλι "σκύλους χωροφυλακής". Επίσης χρησιμοποιήθηκαν στο κυνήγι για τον περιορισμό μεγάλων άγριων επιβλαβών θηραμάτων. Κάτω από αυτές τις συνθήκες φυσικό ήταν να αναγνωριστεί επίσημα ως Αστυνομικός Σκύλος στις αρχές του αιώνα. Η φυλή Ντόμπερμαν απαιτεί έναν σκύλο μεσαίου μεγέθους, δυνατό και μυώδη. Παρά την ουσιαστική παρουσία (όγκο) που διαθέτει, πρέπει να είναι κομψός και ευγενής, χαρακτηριστικά που πρέπει να είναι προφανή στην γραμμή του σώματος του. Πρέπει να είναι εξαιρετικά κατάλληλος ως σκύλος σύντροφος και σκύλος τόσο προστασίας και εργασίας όσο και σκύλος της οικογένειας.

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ: Το Ντόμπερμαν είναι σκύλος μεσαίου μεγέθους, δυνατός και με μυώδη κατασκευή. Μέσα από τις κομψές γραμμές του σώματος του το περήφανο ανάστημα του την έντονη ιδιοσυγκρασία του και την έκφραση της αποφασιστικότητας συμφωνεί αντιπροσωπεύει την ιδανική εικόνα ενός σκύλου.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ: Το σώμα του Ντόμπερμαν εμφανίζεται ως σχεδόν τετράγωνο, ιδιαίτερα στους αρσενικούς. Το μήκος του σώματος του μετρούμενο από την αιχμή του ώμου ως την αιχμή του γλουτού δεν πρέπει να είναι περισσότερο από 5% μακρύτερο από το ύψος από το ακρώμιο ως το έδαφος στους αρσενικούς και 10% στους θηλυκούς σκύλους.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Η βασική διάθεση του Ντόμπερμαν είναι φιλική και ήρεμη. Είναι σκύλος πολύ αφοσιωμένος στην οικογένεια, αγαπά τα παιδιά. Επιθυμητή είναι η μέτρια ¨κοφτερή¨ ιδιοσυγκρασία του. Επιθυμητός είναι ένας μέτριος ουδός (σημείο έναρξης ερεθισμού).

Εύκολο στην εκπαίδευση το Ντόμπερμαν απολαμβάνει την εργασία και επιδεικνύει εργασιακή ικανότητα, θάρρος, και σκληρότητα. Ιδιαίτερα επιθυμητή είναι η επαγρύπνηση σε σχέση με το περιβάλλον του που συνοδεύεται από μεγάλη αυτοπεποίθηση και αφοβία.

ΚΕΦΑΛΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΡΑΝΙΟΥ: Κεφάλι δυνατή και σε αναλογία με το σώμα. Σε κάτοψη φέρει το σχήμα αμβλείας σφήνας. Από πρόσθια όψη η γραμμή του κρανίου πρέπει να είναι σχεδόν επίπεδη και χωρίς κατηφοριά προς τα αυτιά. Η γραμμή του ρινικού καλάμου εκτείνεται σχεδόν ευθεία, παράλληλη προς την επάνω γραμμή του κρανίου και καταλήγει ελαφρώς καμπυλωτά στην τραχηλική χωρατά τόξα είναι καλώς ανεπτυγμένα χωρίς όμως να προεξέχουν μετωπική αύλαξ είναι μόλις ορατή. Η ινιακή απόφυση δεν πρέπει να είναι εμφανής. Σε όψεις από εμπρός και από επάνω τα πλάγια της κεφαλής δεν πρέπει να προεξέχουν. Οι ελαφρές προεξοχές ανάμεσα στο πίσω μέρος της άνω γνάθου και του οστού της παρίας πρέπει να είναι σε αρμονία με το συνολικό μήκος της κεφαλής. Οι μύες της κεφαλής πρέπει να είναι δυνατά ανεπτυγμένοι.

ΡΙΝΟΜΕΤΩΠΙΚΟ ΚΟΙΛΩΜΑ: Πρέπει να είναι μικρό αλλά εμφανές.

ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ: Καλώς ανεπτυγμένοι μυκτήρες (ρουθούνια), περισσότερο πλατιά παρά στρογγυλά, με πλατιά ανοίγματα, χωρίς να προεξέχουν. Μαύρα στους μαύρους σκύλους στους καστανούς ανοικτότερο χρώμα που να εναρμονίζεται με το χρώμα του τριχώματος.

ΡΥΓΧΟΣ: Το ρύγχος πρέπει να είναι σε σωστή αναλογία με το άνω μέρος της κεφαλής (ιση αναλογία) με το άνω μέρος της κεφαλής και ισχυρά ανεπτυγμένο. Πρέπει να έχει βάθος δαγκώματος. Το άνοιγμα του στόματος πρέπει να είναι πλατύ πλησιάζον τους γομφίους. Επίσης πρέπει να υπάρχει ένα καλό εύρος στην περιοχή των κοπτήρων των άνω και των κάτω σιαγώνων.

ΠΑΡΙΕΣ: Πρέπει να είναι λείες , παρακείμενες στις σιαγώνες και πρέπει να εξασφαλίζουν ένα σφικτό κλείσιμο της στοματικής κοιλότητας. Ο χρωματισμός των ουλών πρέπει να είναι σκούρος. Στους καστανούς σκύλους ελαφρώς ανοικτότερου χρωματισμού.

ΣΙΑΓΩΝΕΣ - ΟΔΟΝΤΟΦΥΙΑ: Δυνατές ευρείς άνω και κάτω σιαγώνες με ψαλιδωτό δάγκωμα, 42 δόντια σωστά τοποθετημένα και με κανονικό μέγεθος.

ΜΑΤΙΑ: Μέτριου μεγέθους ωοειδούς σχήματος και σκούρου χρώματος. Ανοικτότερου χρώματος επιτρέπονται σε καστανούς σκύλους. Βλέφαρα σφικτά κοντά στα μάτια. Τα βλέφαρα πρέπει να καλύπτονται από τρίχωμα.

ΑΥΤΙΑ: Οι βάσεις των πτερυγίων είναι τοποθετημένες ψηλά, φέρονται όρθια και κομμένα σε μήκος ανάλογο με το μέγεθος της κεφαλής. Σε χώρες όπου η κοπή των αυτιών απαγορεύεται το άκοπο αυτί αναγνωρίζεται εξίσου. Προτιμάται το μεσαίου μεγέθους και η πρόσθια κόχη να ακουμπά τις παρίες.

ΤΡΑΧΗΛΟΣ: (ΛΑΙΜΟΣ) Πρέπει να έχει καλό μήκος σε σωστή αναλογία με το σώμα και το κεφάλι. Είναι στεγνός και μυώδης. Το περίγραμμα του αναπτύσσεται σταδιακά και είναι ελαφρά καμπυλωτός. Φέρεται κάθετα και παρουσιάζει μεγάλη κομψότητα.

ΣΩΜΑ ΑΚΡΩΜΙΟ: Πρέπει να ορίζεται σαφώς, προεξέχων στο ύψος και στο μήκος ιδιαίτερα στους αρσενικούς και συνεπώς καθορίζει την κλίση της γραμμής της ράχης που ανεβαίνει ως το ακρώμιο.

ΡΑΧΗ: (θωρακοσφυϊκή χώρα) Κοντή και σφικτή με καλό πλάτος και καλώς ανεπτυγμένους μύες.

ΟΣΦΥΣ: Καλού πλάτους και μυώδης. Στους θηλυκούς σκύλους μπορεί να είναι ελαφρώς μακρύτερη επειδή απαιτείται περισσότερος χώρος για τον θηλασμό των κουταβιών.

ΓΛΟΥΤΟΙ: Ελαφρώς επικλινής διακρίνονται ανεπαίσθητα από το ιερόν οστού ως την ρίζα της ουράς και εμφανίζονται καλώς στρογγυλεμένοι χωρίς να είναι ούτε εμφανώς επικλινείς ούτε ευθείς καλού πλάτους και μυώδης.

ΘΩΡΑΚΑΣ: Το μήκος και το βάθος του θώρακα πρέπει να είναι σε σωστή αναλογία με το μήκος του σώματος. Το βάθος με ελαφρώς τοξοειδείς πλευρές, θα πρέπει να είναι περίπου το 50% του ύψους του σκύλου στο ακρώμιο. Ο θώρακας έχει καλό εύρος με καλά ανεπτυγμένο στήθος.

ΚΑΤΩ ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΓΡΑΜΜΗ: Από το προστερνίδιο (οστό στέρνου) ως την πύελο (λεκάνη) η κάτω γραμμή είναι αισθητά ανασηκωμένη (ανηφορική).

ΟΥΡΑ: Είναι τοποθετημένη ψηλά και κομμένη κοντή περίπου στο δεύτερο σπόνδυλο και παραμένει ορατή. Σε χώρες όπου δια νόμου δεν επιτρέπεται ο ακρωτηριασμός η ουρά παραμένει φυσική.

ΠΡΟΣΘΙΑ ΣΚΕΛΗ: Γενικά: Τα πρόσθια σκέλη όπως φαίνονται απ’ όλες τις πλευρές είναι κάθετα προς το έδαφος και ανεπτυγμένα δυνατά.

ΩΜΟΙ: Η ωμοπλάτη κείται κοντά στο θώρακα και αμφότερες οι άκρες της έχουν καλούς μύες ,φτάνει πάνω από τους θωρακικούς σπόνδυλους ,με κλίση όσο περισσότερο δυνατόν και καλά τοποθετημένη προς τα πίσω. Η γωνία που σχηματίζεται με την οριζόντιο είναι περίπου 50 μοίρες .

ΑΓΚΩΝΑΣ: Κοντά στο σώμα χωρίς να γυρίζει προς τα έξω.

ΑΝΤΙΒΡΑΧΙΩΝ: Ισχυρός και ευθύς. Καλά μυώδης. Μήκος σε αρμονία με το σύνολο του σώματος.

ΚΑΡΠΟΣ: Ισχυρά οστά. Κάθετα, ευθεία από πρόσθια όψη, ελαφρώς κεκλιμένα από πλάγια, το ανώτατο 10 μοίρες.

ΠΡΟΣΘΙΑ ΑΚΡΟΠΟΔΙΑ: Είναι κοντά και σφικτά. Τα δάκτυλα αψιδωτά στην κορυφή (γάτας).Τα νύχια είναι κοντά και μαύρα.

ΟΠΙΣΘΙΑ ΣΚΕΛΗ: Από την όψη εξαιτίας των καλώς ανεπτυγμένων μυών του πυέλου (λεκάνης) και των ισχύων το Ντόμπερμαν δείχνει σκύλος πλατύς και καμπυλωτός. Οι μύες που διατρέχουν την περιοχή της πυέλου προς τον άνω και τον κάτω μηρό έχουν σαν αποτέλεσμα την ευρεία ανάπτυξη στην περιοχή του άνω μηρού, την περιοχή του γόνατος και στην περιοχή του κάτω τμήματος του μηρού. Τα ισχυρά πίσω σκέλη είναι ευθεία και παράλληλα.

ΑΝΩ ΜΗΡΟΣ: Καλό μήκος και εύρος με καλούς μύες. καλή γωνιάση στην άρθρωση του γοφού. Γωνιάση προς την οριζόντιο περίπου 80-85 μοίρες.

ΓΟΝΑΤΟ: Η άρθρωση του γόνατος είναι ισχυρή και σχηματίζεται από τον άνω και τον κάτω μηρό καθώς και την επιγονατίδα. Η γωνίωση του γόνατος είναι περίπου 130 μοίρες.

ΚΝΗΜΗ: (κάτω μηρός): Μέτριου μήκους και σε αρμονική σχέση με το συνολικό μήκος του πίσω σκέλους.

ΤΑΡΣΟΙ: Μέτριας δύναμης και παράλληλοι. Το κάτω μέρος της κνήμης συνδέεται με το μετατάρσιο στην άρθρωση του ταρσού (γωνία περίπου 140 μοίρες).

ΜΕΤΑΤΑΡΣΙΟ: Είναι βραχύ και στέκει κάθετο προς το έδαφος.

ΟΠΙΣΘΙΑ ΑΚΡΟΠΟΔΙΑ: Όπως τα πρόσθια τα δάκτυλα των πίσω ποδιών είναι κοντά αψιδωτά και κλειστά. Τα νύχια κοντά και μαύρα.

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ - ΚΙΝΗΣΗ: Η κίνηση είναι ιδιαίτερα σημαντική τόσο για την εργασιακή ικανότητα όσο και για την εξωτερική εμφάνιση βηματισμός είναι ελαστικός , κομψός, ευκίνητος ελεύθερος και με κάλυψη εδάφους. Τα πρόσθια σκέλη εκτείνονται όσο γίνεται περισσότερο. Τα πίσω σκέλη δίνουν τη μεγαλύτερη και απαιτούμενη ελαστική ώθηση. Το πρόσθιο σκέλος της μιας πλευράς με το πίσω της άλλης κινούνται προς τα εμπρός ταυτόχρονα. Θα πρέπει να υπάρχει καλή σταθερότητα της ράχης των συνδέσμων και των αρθρώσεων.

ΔΕΡΜΑ: Το δέρμα εφαρμόζει σε ολόκληρο το σώμα και έχει καλό χρωματισμό.

ΜΑΝΔΥΑΣ ΤΡΙΧΩΜΑ: Το τρίχωμα είναι κοντό σκληρό και πυκνό. Είναι απλωμένο σφικτό και μαλακό και ομοιόμορφα κατανεμημένο σε ολόκληρη την επιφάνεια. Υπομανδυας δεν επιτρέπεται.

ΧΡΩΜΑ: Το χρώμα είναι μαύρο η καστανό, με καθαρά προσδιορισμένα σημάδια στο χρώμα της σκουριάς. Τα σημάδια είναι στο ρύγχος σαν ένα στίγμα στις παρειές και στις κορυφές των υπεροριών τόξων, στο λαιμό, δυο σημάδια στο στέρνο, στα μετακάρπια, στα μετατάρσια και ακροποδια, στην εσωτερική πλευρά των μηρών, στους βραχίονες και κάτω από την ουρά.

ΜΕΓΕΘΟΣ: Ύψος στο ανώτατο σημείο του ακρωμίου

Αρσενικοί 68-72 εκ. Θηλυκοί 63-68 εκ. Επιθυμητό το μεσαίο μέγεθος.

ΒΑΡΟΣ:

Αρσενικοί περίπου 40-45 κιλά Θηλυκοί περίπου 32-35 κιλά.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ

Κάθε παρέκκλιση από τα προαναφερθέντα σημεία θεωρείται ελάττωμα και ο βαθμός της σοβαρότητας του αξιολογείται αναλόγως.

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ: Αντίστροφη εντύπωση γένους, ανεπαρκές βάρος σώματος (ουσία), τύπος πολύ ελαφρύς με πολύ λεπτά και μακριά σκέλη, αδύναμα οστά.

ΚΕΦΑΛΙ: πολύ βάρια, πολύ στενή, πολύ κοντή, πολύ μακριά, με πολύ λίγο ρινομετωπικο κοίλωμα(στοπ). Ρωμαϊκή μύτη, κακή κατωφέρεια της επάνω γραμμής του κρανίου, αδύναμη κάτω γνάθο, στρογγυλά σχιστά, η ανοιχτόχρωμα μάτια, παρίες (μάγουλα) πολύ βαριές, χάλαρα χείλη, μάτια πολύ μεγάλα η πολύ βαθιά τοποθετημένα, πτερύγια (αυτιών) τοποθετημένα πολύ ψηλά η πολύ χαμηλά, ευρύ άνοιγμα στοματικής κοιλότητας.

ΤΡΑΧΗΛΟΣ: Ελαφρώς βραχύς, πολύ βραχύς, χαλαρό δέρμα γύρω από τον λαιμό, λωγανιο(κάτω από τον λαιμό) πολύ μακρύς ( όχι αρμονικός), λαιμός προβάτου (πολύ καμπυλωτός).

ΣΩΜΑ (ΚΟΡΜΟΣ): Ράχη όχι σφικτή (χαλαρή), επικλινή νώτα, κύφωση η κύρτωση ράχης, ανεπαρκή η πολύ ελαστικά πλευρά, ανεπαρκές βάθος η εύρος του θώρακα, μεγάλο συνολικό μήκος ράχης, πολύ μικρό στέρνο, πολύ χαμηλά η πολύ ψηλά τοποθετημένη η βάση της ουράς πολύ η λίγο ανασυρμένη κοιλία.

ΆΚΡΑ: Υπερβολικά κλειστή η ανοικτή γωνίωση των προσθίων σκελών, χαλαροί αγκώνες, απόκλιση από την θέση που ορίζει το πρότυπο και μήκος των οστών και αρθρώσεων. Ακροποδια πολύ κοντά το ένα με το άλλο η πολύ μακριά αντιστοίχως, συγκλίνοντες ταρσοί (ραιβοποδία – αγελάδας), αποκλίνοντες ταρσοί, κλειστοί ταρσοί, ανοικτά η μαλακά πέλματα, στραβωμένα δάκτυλα ωχρά νύχια.

ΤΡΙΧΩΜΑ: Σημάδια με αποχρωματισμό η υπερχρωματισμο, ρύγχος πολύ σκοτεινό , μεγάλα μαύρα σημάδια στα πόδια, σημάδια δυσδιάκριτα η πολύ μεγάλα, τρίχωμα μακρύ, μαλακό σγουρό η θαμπό. Λεπτό τρίχωμα, έλλειψη τριχώματος σε σημεία του σώματος, μεγάλοι θύσανοι από τρίχες, ιδιαίτερα στο σώμα ορατός υπομανδυας.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Ανεπαρκής αυτοπεποίθηση , ιδιοσυγκρασία πολύ έντονη οξυδέρκεια υψηλή, πολύ υψηλός η πολύ χαμηλός ουδός ερεθισμού ( σημείο έναρξης).

ΜΕΓΕΘΟΣ: Παρέκκλιση από το μέγεθος του πρότυπου έως 2 εκ. θα πρέπει να έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση της κατάταξης ποιότητος.

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ: Αστάθεια βαδίσματος, μειωμένη η δύσκαμπτη κίνηση, βηματισμός ακόνιστος (ρεβανσισμός).

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ

ΓΕΝΙΚΑ: Έντονα αντίστροφη εντύπωση χαρακτηριστικών του γένους (φύλου).

ΜΑΤΙΑ: Κίτρινα μάτια (αρπακτικού πουλιού), απλανές βλέμμα.

ΟΔΟΝΤΟΦΥΙΑ: Προγναθισμός , επίπεδο δάγκωμα, υπογοναδισμός, έλλειψη δοντιών.

ΤΡΙΧΩΜΑ: Λευκά στίγματα, μακριές και κυματιστές τρίχες, λεπτό τρίχωμα, εκτεταμένη έλλειψη τριχώματος.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Φοβικά, νευρικά και επιθετικά ζώα.

ΜΕΓΕΘΟΣ: Σκύλοι που αποκλίνουν περισσότερο από 2 εκ. πάνω η κάτω από το πρότυπο.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα αρσενικά ζώα πρέπει να έχουν δυο εμφανείς όρχεις, πλήρως κατεβασμένους μέσα στο όσχεο. Μονόρχιδες η κρυψόρχιδες αποκλείονται.

Πηγή: http://www.doberman.gr/index.html